Twórczość Wisławy Szymborskiej trafiła na nową scenę Impartu przy ul. Piłsudskiego. Trafiła także w gusta zachwyconych widzów, którzy mieli okazję oglądnięcia i wysłuchania spektaklu muzycznego opartego na wierszach Noblistki. „100 minut dla urody” w reżyserii Magdaleny Smalary to przeżycie literacko- muzyczne pełne wdzięku, humoru, klasy i szyku wykonawczego.
Na scenie salonik ze starymi, tapicerowanymi meblami, fotelem, stolikiem, biurkiem z lampką, dywanem…, nad sceną telebim, na którego tle pojawiają się tytuły wierszy, książek, felietonów cytowanych przez aktorski kwartet w składzie Izabella Bukowska – Chądzyńska, Monika Węgiel, Joanna Trzepiecińska i Magdalena Smalara. Panie śpiewają solo i kwartecie, recytują i parlandują m.in. „Lepieje”, „Moskaliki”, Lektury nadobowiązkowe”, „Pocztę literacką” i inne teksty Wisławy Szymborskiej, które na scenie zyskują dodatkową wartość. W anturażu pianina i kontrabasu dobrze wybrzmiewa poetycka, intymna, ironiczna, żartobliwa i liryczna fraza Noblistki.
Kwartet gra Szymborską z wyczuciem dobrego smaku. Artystki czule obchodzą się z niuansami ironii i żartu. Muzycznie rozczulają, bawią, koją harmonią i wielogłosowością. W „100 minutach dla urody” możemy zanurzyć się w balsamie złotych myśli i nucić z artystkami: „wiem jak ułożyć rysy twarzy, by smutku nikt nie zauważył”, czy przyznać z radością, że „odmówiony jest nam idiotyzm doskonałości” i pogodzić się z faktem, że „zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny”.
Wybór tekstów Noblistki i ich sposób interpretacji scenicznej zasługuje na ogromne uznanie. Gromkie brawa po spektaklu potwierdzają słuszność formuły przenoszenia znakomitej poezji na scenę.
oprac. do
foto. jo i do
Spektakl ma rekomendację Michała Rusinka – Prezesa Fundacji Wisławy Symborskiej
Wisława Szymborska miała swoją ulubioną formę prezentacji swojej poezji – głośne czytanie „tak jakby się myślało”. Autorki spektaklu „100 minut dla urody” uszanowały pragnienie Poetki. Mimo bogatej warstwy muzycznej najważniejsze w tym przedstawieniu są słowa. Lekkość i wdzięk czterech występujących w nim aktorek sprzyja przekazowi zarówno lirycznych, poważnych jak i tych lżejszych fragmentów twórczości Wisławy Szymborskiej. Myślę, że gdyby miała szansę obejrzeć ten spektakl Noblistka byłaby zadowolona. /Michał Rusinek/
Występują: Joanna Trzepiecińska, Monika Węgiel, Magda Smalara, Izabella Bukowska-Chądzyńska
Scenariusz i reżyseria: Magda Smalara
Muzyka: Urszula Borkowska
Scenografia i kostiumy: Jan Kozikowski
Zespół muzyczny w składzie: Urszula Borkowska – piano, Wojciech Gumiński – kontrabas, Marcin Świderski – saksofony, flety
Spektakl objęty jest patronatem Fundacji Wisławy Szymborskiej.