Sztuka  wizualna kojarzy się przede wszystkim ze wzrokiem. To właśnie za jego pomocą odbieramy kształt, kolor, formę, wielkość. Czy tylko? Czy w ciemności przestajemy dostrzegać przedmioty lub osoby? To właśnie dotyk zastępuje wzrok. To dotyk pozwala najpełniej odbierać świat, z jego ciepłą, zimną, szorstką, gładką czy wibrującą materią. To dotyk jest najważniejszym zmysłem, którym matka poznaje dziecko, a ono poznaje świat. To dotykiem wyrażamy przyjaźń i miłość, ale także niechęć, a nawet nienawiść. Dotyk pozostaje w stałym dialogu z innymi zmysłami, lecz jego pierwotność i organiczność jest niezastąpiona.

Rzeźba w ceramice jako jedna z niewielu, a może i jedyna, jest twórczością ściśle związaną z dotykiem, nieistniejącą bez dotyku. Artyści ceramicy, poczynając od nieukształtowanej masy, poprzez proces myślowy i twórczy, aż do osiągnięcia upragnionej formy i struktury, przede wszystkim posługują się dotykiem.

A odbiorca — czy musi ograniczać się do wrażeń wzrokowych? Dotykając rzeźb, o ileż pełniejszy byłby ich odbiór. Przecież to właśnie dotyk kreuje całą istotę rzeźby, z jej różnorodną strukturą, gładkością, szorstkością, załamaniami, prześwitami i emocjami ukrytymi pod warstwami artystycznych dotknięć.

Idąc za Arystotelesem: „(…) bez zmysłu dotyku nie ma innych zmysłów, lecz zmysł dotyku może istnieć sam bez innych (…)”.

Zapraszamy na wystawę uczestniczek pracowni „Rzeźba ceramiczna” prowadzonej przez artystę Michała Jastrzębskiego w Ośrodku Działań Twórczych Światowid we Wrocławiu.

Artystki:

• Maja Flis
• Elżbieta Horbacewicz
• Dorota Korwin
• Monika Litwin
• Małgorzata Łukomska
• Katarzyna Mazurek
• Emilia Szelest
• Agnieszka Trembowska
• Katarzyna Tyszkowska
• Helena Ugolik

Wernisaż 11.04.2025, godz. 18:00