Język artystyczny Józefa Robakowskiego i przez lata wypracowana metoda twórcza stanowią mieszankę elementów konceptualnych, analitycznych, połączonych z nieskrępowaną, często pełną humoru konwencją. W jego realizacjach wyraźna jest naturalność podejmowanych gestów i pozorny brak wysiłku. Kolejne dekady w twórczości Robakowskiego upływały pod znakiem postawy autonomicznej oraz stawiania oporu dominującym tendencjom życia artystycznego, jednocześnie je współtworząc.

Kluczowym elementem dla działań Robakowskiego jest intermedialność, stanowiąca tradycję sztuki awangardowej – angażowanie do współpracy filmowców, fotografów, plastyków, muzyków czy poetów.

Wieloletnia działalność Józefa Robakowskiego, aż do chwili obecnej, to ciągłe ucieczki od wytyczonych kanonów, dyskusja z medium, rejestracją i zapisem: „Jest więcej niż pewne, że Józef Robakowski nie przejdzie nad tym do porządku dziennego i zaskoczy nas kolejną grą »realnego z obrazem«, nawet jeśli ten obraz stanie się już zupełnie czymś innym niż dotychczas”^[1].

Zebrane na wystawie oraz w towarzyszącym jej katalogu „Laboratorium, zapis biologiczno-mechaniczny” prace to synteza najważniejszych obszarów sztuki Robakowskiego: relacja tego co biologiczne z tym, co mechaniczne, przepływ energii i dekonstrukcja tradycyjnych środków utrwalenia obrazu lub wideo.

Józef Robakowski – urodził się 20 lutego 1939 roku w Poznaniu. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu historię sztuki i muzealnictwo oraz na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi, gdzie w latach 1970 -1981 był wykładowcą i kierownikiem Zakładu Fotografii i Reklamy Wizualnej. W 1995 roku powrócił do pracy na tej uczelni, obecnie prowadzi pracownie działań multimedialnych. Od końca lat 50. XX wieku uczestniczył w licznych wystawach, festiwalach filmowych oraz w tych poświęconych nowym mediom. Jego prace były pokazywane w najbardziej prestiżowych galeriach i muzeach na świecie, a realizacje znajdują się w najważniejszych światowych kolekcjach instytucjonalnych oraz w zbiorach prywatnych. Kurator i właściciel Galerii Wymiany.

Współzałożyciel grup artystycznych, podejmujących eksperymentalne działania, m.in.:

• OKO (1960),
• STKF PĘTLA (1960-1966),
• ZERO-61 (1961-1969),
• KRĄG (1965-1967)
• oraz powołanego w 1970 roku w Łodzi zespołu pn.: Warsztat Formy Filmowej i Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja Ł (1991-1992).

^{[1] M. Grygiel, Robakowski: siła fotografii, fototapeta.art.pl/2013/rsf.php [dostęp: 5.07.2022].}