Świat przedstawiony w  tomiku poezji  pt. ,,Między monsunami” napisanym przez Annę Piwkowską ubiera w oryginalną formę piękno i delikatność Świata, który nas otacza. Piękne historie opowiedziane przez  autorkę hipnotyzują czytelnika bogactwem emocji oraz wrażliwością.

Świat ten jest jednak zagrożony poczuciem nadchodzącej i pewnej utraty. Objawia się w nim nieuchronna prawda, że wszystko przemija. Odchodzą więc zwierzęta, zamierają przyjaźnie, z życia znikają najbliżsi. Wniosek ten możemy wysnuć na podstawie cytatu bohaterki wiersza „Spacer przed kolacją”, która wypowiada zdanie: „Opowiedz mi o śmierci zamiast o miłości”.

Przemijający Świat nie jest jednak powodem do rozpaczy. W życiu nigdy nie ma miejsca na pustkę. Natura wypełnia luki, które powstały po tym, co się skończyło, umarło, gdyż sama w sobie jest życiem, jest wiecznym ruchem, zamkniętym obiegiem, który wciąż zatacza koło. Przemijanie – choć nieuniknione – nie jest związane wyłącznie z brakiem i pozostawioną po sobie pustką. Wręcz przeciwnie, dzięki niemu pojawia się to, co nowe, a wraz z nowym – nadzieja. I to na tę nadzieję musimy cierpliwie czekać.  Nieuchronność i niezmienność tego procesu daje oparcie, a nawet – pozwala odnaleźć ukojenie.

^{tekst i foto: Aleksander Jędrzejczak}

Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak.