Kościół św. Krzysztofa we Wrocławiu, położony przy pl. św. Krzysztofa na rogu ul. Kazimierza Wielkiego i Wierzbowej, jest kościołem ewangelicko-augsburskiej parafii św. Krzysztofa.
Pierwotnie na miejscu kościoła znajdowała się kaplica pogrzebowa św. Marii Egipcjanki, należąca do parafii św. Marii Magdaleny, wspomniana po raz pierwszy w 1267 roku. Na początku XV wieku kaplica została przebudowana na gotycki kościół według projektu architekta Henryka z Ząbkowic. W 1461 roku dobudowano kwadratową wieżę zwieńczoną hełmem w kształcie ostrosłupa, a w 1602 roku dodano zakrystię. Od XVI wieku w kościele rosły wpływy reformacji. W latach 1560-1720 działała przy nim polska szkoła luterańska.
W 1809 roku pruskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych domagało się przerwania wygłaszania kazań po polsku, czesku i serbołużycku, jednak polskie nabożeństwa odbywały się tam aż do 1829 roku.
Kościół stał pośrodku działki otoczonej murem, który po usunięciu nazwano placem św. Krzysztofa. Latach 1866–1869 zasypano przepływającą wzdłuż północnej krawędzi przykościelnego placu odnogę Oławy, zwaną „Czarną” lub „Miejską”. (…)
Miejsce:
Kościół św. Krzysztofa
Plac Świętego Krzysztofa 1
50-056 Wrocław
