Z jednej strony do wiosny, która przyszła po długim zimowym okresie, a z drugiej do braku szacunku do człowieka i samego siebie. Poprzez kolorystykę obrazów,  jak zwykle pełnych ekspresji, Hołodnik chce nam dać pozytywne emocje. Jednakże tematyka obrazów daje wiele do zastanowienia nad otaczającym nas światem i relacjami międzyludzkimi.

Artystka tak opisuje swój nowy cykl:

„budzę się, otwieram powoli oczy z pozytywną myślą, że dziś nie będę  musiała znów zakładać maseczki
nie otwieram TV, ani nie czytam newsów, nie chcę wiedzieć nic o wojnie
nie mogę patrzeć jak ludzie cierpią, nie rozumiem przemocy
chcę się odciąć, chcę ciszę i spokój, chcę poczuć wiosnę
chcę usłyszeć śpiew ptaków, szum wiatru i szmer strumyka
chcę żeby ludzie uśmiechali się do siebie i pomagali sobie nawzajem
chcę żeby człowiek człowieka szanował
chcę żebyśmy się odrodzili
ale to zależy od każdego z nas indywidualnie
proszę odrodź się!”

foto: Małgorzata Jamróz

Joanny Hołodnik

Urodziła się, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Zajmuje się malarstwem w nurcie geometrii abstrakcyjnej. Jest absolwentką wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w  Pracowni  Malarstwa i Rysunku prof. L. Mickosia.

Artystka po ukończeniu uczelni nie przestała oddawać się twórczości. Projektowała wnętrza domów, apartamentów czy  restauracji. Przygotowywała mieszkania do sprzedaży. W między czasie malowała na szkle, na płótnie czy na ścianach.
Jej obrazy wielkoformatowe malowane akrylem i tynkami strukturalnymi osiągają wielkość ok. 10 metrów kwadratowych.  Artystka prowadzi również liczne warsztaty malarskie.

Meble zaprojektowane przez artystkę  do tej pory sprzedają się w kraju i zagranicą. Główną ich cechą charakterystyczną  jest prostota w designie i funkcjonalizm.

Głównym celem twórczości artystki jest dojście ze sztuką poprzez design czy malarstwo do każdego człowieka.

U podłoża tego wszystkiego leży zainteresowanie artystki geometrią obrazową. Jej abstrakcyjne obrazy to przekształcenie, za pomocą m.in. figur geometrycznych, otaczającego artystkę świata.  Dobierając kolor Hołodnik stawia na postawę intuicyjną, opartą na wyczuciu materiału, sytuacji, tematu, emocji. Kolor to dla artystki zmysłowy aspekt języka wizualnego, a nie kluczowy punkt wiedzy technicznej, poprzez który Hołodnik uzyskała samo wyrażenie się i głębię emocjonalną. Przestrzenne panele, pokazujące przeciwstawne siły w malarstwie,  w postaci – światło wobec cienia, obrazują daną tematykę obrazu, budując napięcie obrazowe tworząc iluzję przestrzeni. Hołodnik  w swojej twórczości nawiązuje również do kubizmu czy ekspresjonizmu abstrakcyjnego.