Idea spektaklu zrodziła się podczas współpracy z osobami bezdomnymi, podopiecznymi Prawosławnego Ośrodka Miłosierdzia „Eleos” w Białymstoku.

W trakcie licznych spotkań i kilkugodzinnych wywiadów z bezdomnymi, zrodziły się pytania o to czy istnieją realne korzenie bezdomności, mówiąc w skrócie, dające się sformułować powody bezdomności wynikające z ludzkiej tożsamości.

W konsekwencji myśli twórcy spektaklu powędrowały w kierunku „domności”, a dalej w kierunku domu. Co to jest dom, a co to jest „domność”? Autor w spektaklu oddaje głos nie tylko bezdomnym, ale i ludziom, dla których dom jest ważną wartością lub miejscem dającym poczucie przynależności. Do opowiedzenia tej historii używa szerokiego spektrum środków teatralnych, od teatru lalkowego, multimediów po narzędzia czystko aktorskie.