Brousil w swojej serii bada chrono-politykę, pamięć oraz relację między fotografią a konceptualizmem. Inspiracją stały się zniszczone zegary w przestrzeni publicznej Nowego Jorku, symbolizujące relację człowieka z czasem i historią. Artysta łączy olejną podmalówkę z fotograficznymi transferami, często nawiązującymi do wskazówek zegara z fasad kościołów.

Seria obejmuje 25 dużych obrazów, odwołujących się do idei niewidzialności i symboliki czarnych dziur. Ciemne, surowe powierzchnie kontrastują z precyzyjnymi i abstrakcyjnymi transferami fotograficznymi, tworząc narrację podążającą przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Mniejsze prace w układzie tarczy zegara oraz obrazy na płótnie rozwijają dialog między warstwami malarskimi i fotograficznymi.

Projekt, poprzez dekonstrukcję czasu i wykorzystanie elementów architektonicznych, porusza kwestie pamięci, władzy i ludzkich zachowań, w tym ukrytego rasizmu, eskapizmu i presji społecznej.

Radek Brousil (ur. 1980, Czechy) to artysta mieszkający w Pradze, pracujący z tekstyliami, ceramiką, filmem, fotografią i wideo. Jego twórczość łączy aktywistyczną ekspresję z refleksją nad problemami społecznymi, kulturowymi i środowiskowymi. W swoich pracach stosuje symboliczne, osobiste i emocjonalne interpretacje. Szczególnie interesuje go postkolonializm oraz globalna gospodarka – bada np. pochodzenie i dystrybucję kwiatów czy tekstyliów, podkreślając relacje władzy i struktur rynkowych. Absolwent Pracowni Fotografii na Akademii Sztuk Pięknych, Architektury i Wzornictwa w Pradze, gdzie kontynuuje studia doktoranckie. Laureat Nagrody Oscara Čepana (2015), jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i instytucjonalnych.

Opis na podstawie tekstu Natali Barczyńskiej