Usiedli do fortepianu i zagrali tak, że mucha nie siada, a nawet jakby siadła, to by się zasłuchała, albo zatańczyła charlestona. Mistrzowie od muzyki klasycznej, tak zwanej poważnej, zrobili sobie skok w bok, czyli w stronę muzyki bardziej popularnej. I wszystkim wyszło to na dobre.
Płyta „Retro” Jerzego Maksymiuka i Janusza Olejniczaka to piętnaście miniatur na dwa fortepiany, ozdobione piosenkami z tekstami Ewy Piaseckiej- Maksymiuk i śpiewane przez Kasię Moś. Utwory utrzymane w rytmach tanga, walca, pieśni liryczno- sentymentalnych i charlestona przypominają czasy międzywojenne.
Paweł Sztompke pisze na okładce płyty: „Mówiąc współczesnym językiem handlowym otrzymujemy towar pierwszej jakości, absolutnie doskonały, cudownie zagrany, zaśpiewany i nagrany – po prostu palce lizać. […] Pomysł nagrania płyty narodził się podobno na przyjęciu urodzinowym Waldemara Dąbrowskiego – kiedy to, ci genialni artyści siedli do fortepianu aby zadedykować i podarować jubilatowi pewien drobiazg muzyczny. Potem – na tym samym przyjęciu był drugi utwór, a teraz mamy już całą płytę…”
oprac. Dorota Olearczyk
Tekst powstał dzięki uprzejmości wydawnictwa Agora.
SPIS UTWORÓW:
1. Melodia liryczna
2. Charleston z uśmiechem
3. Szeptem (wyk. Kasia Moś)
4. Charleston dla Valdiego
5. Tango hawajskie
6. Ptaki odleciały (wyk. Kasia Moś)
7. Wieczór z George Sand
8. Ragtime kapryśny
9. W zapatrzeniu na New Orlean
10. Tango burzliwe
11. Po romansie (wyk. Kasia Moś)
12. Ballada z Madery
13. Walc różany
14 Charleston dla Poli Negri
15.Romans con fuoco
kompozytor: Jerzy Maksymiuk
teksty (3, 6, 11): Ewa Piasecka
Jerzy Maksymiuk – fortepian
Janusz Olejniczak – fortepian
Kasia Moś – śpiew (3, 6, 11)
reżyseria nagrania: Gabriela Blicharz, Lech Dudzik