Dzieła wchodzące w skład galerii stałych, takich jak „Śląska rzeźba kamienna XII–XVI w.”, „Witraże XV w.” i „Sztuka śląska XIV–XVI w.”, są eksponowane na I piętrze muzeum.
Galeria „Śląska rzeźba kamienna XII–XVI w.” pełni funkcję lapidarium, prezentując kilkanaście rzeźb kamiennych i ich fragmentów. W ekspozycji znajdziemy przykłady rzeźby architektonicznej i nagrobkowej z okresu romańskiego i gotyckiego. Z XII-wiecznym tympanonem z Ołbina, pochodzącym z portalu kościoła Najświętszej Marii Panny i św. Wincentego, jako jednym z zabytków romańskich, na uwagę zasługuje zwłaszcza.
W tej galerii znajdują się również nagrobki śląskich książąt z rodu Piastów, ustawione w sposób nawiązujący do atmosfery kościelnej krypty. Centralnym punktem jest nagrobek księcia Henryka IV Probusa (zm. 1290), datowany na lata 1300–1320, uważany za jeden z najpiękniejszych gotyckich nagrobków książęcych w tej części Europy. Odkryty w 1946 roku we wsi Wierzbna koło Świdnicy, sarkofag pierwotnie znajdował się w kościele Św. Krzyża na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu.
Piękna figura Piety, reprezentująca kamienią rzeźbę w stylu pięknym (gotyku międzynarodowego), pochodzi z kościoła Najświętszej Marii Panny na Piasku i powstała około 1400 roku. Przedstawia siedzącą Marię, trzymającą martwe ciało Chrystusa na kolanach.
W lapidarium znaleźć można również sześć XV-wiecznych witraży, z których dwa ukazują scenę Zwiastowania. Pierwszy przedstawia archanioła Gabriela (po lewej), a drugi Marię, na którą zstępuje gołębica symbolizująca Ducha Świętego. Wyróżniają się intensywną kolorystyką, głównie ciemnym fioletem, czerwienią i błękitem.