Światekst” to neologizm wzorowany na słowotwórczych operacjach Stanisława Dróżdża, określający nadrzędne w jego twórczości przekonanie, że otaczająca nas rzeczywistość jest tekstem do odczytania. Na wystawie wyróżnione zostały trzy główne wątki, obecne w wielu pracach i przenikające się wzajemnie. To rozważania nad językiem, czasem i ludzkim życiem. Dwie prace mają charakter dzieł site specific: jedna sprowadza tekst i przestrzeń do zaprzeczającej pustce gęstości świata (tzw. „Żyłki”), druga – odwołuje się do losowej gry kośćmi, która chaosowi rzutów potrafi przeciwstawić porządek rzeczy (Alea iacta est).
Stanisław Dróżdż urodził się w Sławkowie 15 maja 1939 roku, zmarł 29 marca 2009 roku we Wrocławiu, gdzie mieszkał od roku 1955. Najwybitniejszy polski poeta-konkretysta i jeden z najbardziej znaczących artystów polskiej awangardy. Reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji w 2003 roku indywidualną wystawą Alea iacta est.
W swojej twórczości przeszedł od „klasycznej” formy wiersza, do jego wizualnego zapisu, co skutkowało użyciem pojedynczych liter, znaków interpunkcyjnych, cyfr i symboli matematycznych. Z czasem Stanisław Dróżdż zaczął rozbudowywać swoje utwory w długie serie oparte na matematycznych algorytmach (przykładem jest „Klepsydra”, której pierwsza plansza umieszczona została na fasadzie MWW). Twórczość o takim charakterze nazwał „pojęciokształtami”, co równoważył z „poezją konkretną” – tak też tytułował swoje wystawy.
Dzięki Stanisławowi Dróżdżowi kierunek, który na świecie rozwijał się od połowy lat 50. do początku lat 70. XX wieku, żywy był w Polsce jeszcze kolejną dekadę, a szczególnie silny – we Wrocławiu, gdzie skupiał twórców z rożnych dziedzin szeroko pojętej sztuki.
Stanisław Dróżdż (1939–2009) – twórca poezji konkretnej. W latach 1964–1969 studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Od drugiej połowy lat 60. XX w. był silnie związany z polskim środowiskiem neoawangardowym. Wziął udział w ponad 300 wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Od 1971 r. stale współpracował z Galerią Foksal w Warszawie. Był autorem pracy Alea iacta est w Pawilonie Polskim na 50. Biennale Sztuki w Wenecji w 2003 r., a także składającej się z 54 plansz pracy Klepsydra, z której pierwsza plansza zrealizowana została już po jego śmierci w 2009 r. w postaci muralu na fasadzie Muzeum Współczesnego Wrocław. Od 1955 r. mieszkał i tworzył we Wrocławiu.
Kuratorki: Sylwia Świsłocka-Karwot, Elżbieta Łubowicz
Zobacz więcej wydarzeń w Muzeum Współczesnym Wrocław:
