„Drzewo” to subtelny, delikatny, wzruszający, poetycki spektakl studenta AST Bartosza Kurowskiego. Reżyser prowadzi widza nieśpieszną ścieżką akcji opowiadając o kolejnych etapach życia człowieka. Spektakl adresowany do dzieci w wieku od 3 do 5 lat z przyjemnością mogą oglądać rodzice i dziadkowie.
Miganie aktorek nie zaburza odbioru, a nawet stanowi walor, bo możemy na przykład zobaczyć jak pokazuje się nazwy miesięcy, dni tygodnia w języku migowym (konsultantką w zakresie języka migowego była Wioletta Boczar-Dominiak). Jako aktywni widzowie pomagamy policzyć z ilu liści składa się szal. Interaktywnych zabaw w przedstawieniu jest więcej i co ważne nie powodują one napięcia jakie może wywołać niespodziewane wezwanie do tablicy. Są delikatną zachętą do pomocy w liczeniu, czy przypomnieniu, co odpowiadamy, gdy słyszymy „Dzień dobry”.
Ładna plastycznie, prosta w formie i funkcjonalna scenografia pobudza wyobraźnię widza (to zasługa Kaudii Laszczyk). Wyskakujące z drzewa żuk, kwiaty, borsuk, lis i dzięcioł dopowiadają poetyckie obrazy z wierszy Juliana Kornhausera, Czesława Janczarskiego, Leopolda Staffa, Włodzimierza Domeradzkiego, Elżbiety Ostrowskiej, Ewy Szelburg-Zarembiny, Elżbiety Burakowskiej, Jerzego Ficowskiego i Władysława Broniewskiego.
Muzyka, którą tworzy na żywo grający na akordeonie Łukasz Matuszyk angażuje młodego widza w stopniu nieutrudniającym odbioru słów. Wizualizacje przygotowane przez Roberta Maniaka budują nastój. Seniorzy: Renata Kaniecka, Edward Koziarzewski, Ewa Landsberg, Krzysztof Landsberg, Danuta Małachowska, Maria Śniecińska i Alina Wilczyńska, jako duchy drzewa, recytują na nich własne interpretacje poetyckich tekstów.
W spektaklu występują dwie aktorki Agata Cejba i Barbara Pielka oraz muzyk – Łukasz Matuszyk (gościnnie) siedzący w cylindrze z instrumentem na scenie. Panie reprezentują dwa różne pokolenia- dziecka i seniora. Ich dorastanie i starzenie się obserwujemy w ruchach i słowach.
„Drzewo” w reżyserii Bartosza Kurowskiego zostało przygotowane we współpracy z wrocławskimi dziećmi z Przedszkola nr 87 oraz przedszkolakami z Dolnośląskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 12 dla Niesłyszących i Słabosłyszących. Za działania społeczno- edukacyjne odpowiadała Marta Kurowska.
Uniwersalna opowieść prowadzona poetyckim, niespiesznym językiem rymów i metafor wzrusza i oswaja z przemijaniem.
tekst: Dorota Olearczyk
foto: Julian Olearczyk