Najnowsze przedstawienie Wrocławskiego Teatru Lalek adresowane jest do jednorocznych bobasów. Oznaczenie spektaklu w repertuarze cyfrą 1+ pozwala najstarszym cieszyć się chwilą relaksu, podczas gdy młodsi komentują: a dlaczego one tak robią, to jest dziwne. Najmłodsi patrzą z szeroko otwartymi oczami. Starsi muszą tylko, a może aż, starć się o to, aby dziecko nie wtargnęło za biały ekran lub na białą matę. Pomagają w tym, sprawnie i z wyczuciem, panie z obsługi sceny.

Bezpieczna biel otula przestrzeń sceny. Siedzimy na białych poduszkach, aktorki całe w bieli bawią się cieniami i kolorami, śmieją się łagodnie… tworzą coś na kształt spotkania o charakterze happeningu i performansu, w którym uczestniczą dzieci wpatrzone w to, co można stworzyć z cienia, światła, odbicia … Prostota formy niespiesznie komponuje relaksacyjne spotkanie z subtelną muzyką. Wyobraźnia siedzących na widowni pobudzana jest nieskomplikowanymi środkami. Światło latarki, cień zwierzęcia utworzony przez odpowiednie złożenie dłoni w strumieniu światła lampki budują historie zauroczenia skromnością wielkości magii teatru dla najmłodszych.

Po blisko czterdziestu minutach słyszymy delikatny głos z offu: „teraz możesz położyć się na białej podłodze…” Już po chwili dzieci leżą i słuchają mini wykładu o kolorach i ich oddziaływaniu. Bobasy pewnie tylko wsłuchują się w melodię delikatnie wypowiadanych słów, starsi mogą przypomnieć sobie, że niebieski uspokaja, zielony relaksuje, czerwony pobudza itp.

Wszystko to dzieje się w bezpiecznej przestrzeni, skromnie, delikatnie, w sposób pozbawiony elektroniki, komputerowych multimediów i cyberprzestrzeni. Naturalne, spontaniczne bodźce spokojnie pobudzają wyobraźnię, płyniemy w harmonii za aktorkami.

Podczas sobotniej premiery „Świata WOW!” w reżyserii Piotra Soroki poznałam dziewięciomiesięcznego chłopca, którego, jak zapewnili mnie jego rodzice, było to pierwsze spotkanie z teatrem, ale -sądząc po reakcji- dodali zgodnie- nieostatnie.

Reżyseria, scenariusz i choreografia: Piotr Soroka
Reżyseria światła: Alicja Pietrucka
Scenografia: Adam Królikowski
Muzyka: Michał Lis
Obsada: Aneta Głuch-Klucznik, Aleksandra Mazoń

^{Oprac i fot. do.}