„Zabójca czasu” w reżyserii i z choreografią Maćko Prusaka to spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych. Od 1 grudnia można go oglądać na Dużej Scenie przy Braniborskiej. Nie dajcie się zwieść tytułowi, to będzie dobrze, mądrze i inspirująco spędzona godzina czterdzieści waszego życia.
Przedstawienie na podstawie opowiadań Stefana Grabińskiego napisała i zaadaptowała dramaturgicznie Marta Giergielewicz.
Artystyczny duet Giergielewicz i Prusak już nie raz zaskakiwał widzów przenikliwością obserwacji i sceniczną wizją rzeczywistości. „Noc bez księżyca” przygotowana dla Wrocławskiego Teatru Lalek, czy „Ojcowie” grani w Centrum Inicjatyw Artystycznych to spektakle mądre i dające przestrzeń do pracy wyobraźni. Doskonałe choreograficznie, poetyckie i humorystyczne zarazem. I nie inaczej jest tym razem.
„Zabójca czasu” przygotowany jako dyplomowy spektakl studencki w gmachu AST rządzi się innymi prawami, podlega wymogom prezentacji egzaminacyjnej, podczas której, każdy z adeptów sztuki aktorskiej musi mieć swoje pięć minut na scenie. To oczywiście wiąże się z odpowiednio dłuższym przedstawieniem i taką konstrukcją scen, które pozwoliłyby na prezentacje każdemu z osobna i wszystkim razem.
Ale trzeba przyznać, że „Zabójca czasu” nie morduje czasu. Spektakl skonstruowany z osobnych opowieści rozwija się powoli, przyzwyczajając widzów w żartobliwy sposób do metaforyki słownych peryfraz i metonimii. Jesteśmy w pokoju, czekamy na palisandrowe pianino, towarzyszymy zakonnicom w podróży pociągiem, wchodzimy w wenecki sen pasażera, słuchamy tyrad i zabawnych historii konduktora, zwiedzamy z szarytkami muzeum . Jesteśmy świadkami naukowych dywagacji o rozwoju cywilizacji prowadzonych przez panie w białych fartuchach z kieliszkami w dłoniach …
Czas upływa, zmieniają się słowa, stylistyka, scenografia, bohaterowie historii przeobrażają się w lalki, karakany, sterowane głośną muzyką i wyraźnym rytmem. Spektakularny finał łagodzi rozmowa ze starcem medytującym w siadzie skrzyżnym.
Spektakl zaciekawia pomysłami scenograficznymi i użyciem lalek. Jest optycznie i choreograficznie atrakcyjny dla widza siedzącego nawet w ostatnim rzędzie.
tekst: Dorota Olearczyk
foto: Julian Olearczyk i Dorota Olearczyk
ZABÓJCA CZASU | REŻ. MAĆKO PRUSAK
Spektakl na podstawie zbioru opowiadań Stefana Grabińskiego: „W przedziale”, „ Szary pokój”, „Wieczny pasażer (humoreska)”, „Smoluch”, „Namiętność (L’appassionata), „Opowieść Wenecka”, „Szalona Zagroda”, „Muzeum Dusz Czyśćcowych”, „Ślepy tor”, „Projekcje”, „Dziwna Stacja (fantazja przyszłości)”, „Osada Dymów”
Reżyseria i choreografia: Maćko Prusak
Adaptacja, dramaturgia i opracowanie muzyczne: Marta Giergielewicz
Scenografia i projekcje: Magdalena Stępień |ASP
Konsultacje lalkarskie: Radosław Kasiukiewicz
Kostiumy: Barbara Ferlak
Asystent kostiumologa: Aleksandra Zaleska | ASP
Kompozycje: Katarzyna Bem | AM
Asystent reżysera: Kaja Janiszewska
Występują: Katarzyna Faszczewska, Marta Franciszkiewicz, Kaja Janiszewska, Zuzanna Kotara, Martyna Matoliniec, Matylda Matuszak, Joanna Sobocińska, Samanta Zwolennik, Mateusz Bernacik, Maciej Kaczor, Michał Kucharski, Michał Kurek, Łukasz Zubrzycki