„Życie średniowiecznej kobiety” to kolejna książka wybitnych badaczy, których publikacje inspirowały Georga R.R. Martina przy tworzeniu „Pieśni lodu i ognia”. Jest to lektura obowiązkowa dla jego fanów oraz miłośników historii średniowiecza. Powstała na podstawie badań naukowych, a liczne przypisy, obszerna bibliografia, źródła ilustracji oraz indeks osobowy, zmieszczone na końcu obszernej publikacji, są tego dowodem.

„Życie średniowiecznej kobiety” Frances Gies, Joseph Gies

Kobieta w roli matki, szlachcianki, chłopki, żony, kochanki, królowej, służącej, mniszki, morderczyni…- to niektóre aspekty poruszane przez autorów interesującej podróży śladami średniowiecznych niewiast i bestii.

Układy, decyzje polityczne, dworskie intrygi, śluby czystości, walka o władzę i kobiece ambicje przeplatają się z opisem codzienności w wiekach średnich.

Autorzy piszą o kobietach, które musiały walczyć o swoje prawa, dbać o ognisko domowe, a na temat ich ciała najwięcej do powiedzenia mieli… księża. Cały obszerny rozdział poświęcają zawieraniu małżeństw. Jak wiadomo, miłość nie była powszechnie uznawanym motywem pobierania się. Kościół oficjalnie akceptował dwa powody: prokreację i dążenie do ograniczenia stosunków pozamałżeńskich. Kościół uznawał się także za powołany do oceniania pozycji, w jakich uprawiano seks.

Czasami wydawano za siebie dzieci w kołysce, a do skonsumowania związku dochodziło, kiedy małżonkowie osiągnęli wiek uznawany wówczas za próg dojrzałości- dwanaście lat u dziewcząt i czternaście u  chłopców.

Frances Gies i Joseph Gies szczegółowo kreślą portrety m.in.  Hildegardy z Bingen, Blanki Kastylijskiej, Eleonory z Montfort,  Margherity Datinii, cz Margarety Paston. Dzięki wejściu w biograficzne detale pań obraz epoki staje się bogatszy i pełniejszy.

^{oprac. Dorota Olearczyk}

Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak.