W Muzeum Etnograficznym w Noc Muzeów czeka na Was oprowadzanie kuratorskie po wystawach „Aśka Borof. Powszednie misterium” i „Rzeczy przysposobione”.

Czynne będą wystawa stała i czasowe:

• „Dolnoślązacy. Pamięć, kultura, tożsamość”
• „Aśka Borof. Powszednie misterium”
• „Rzeczy przyspobione”

Program Nocy Muzeów w Muzeum Etnograficznej

• godz. 16:00 – 24:00 – Zwiedzanie Muzeum Muzeum Etnograficznej – ostanie wejście o 23:30
  .
• godz 16:00 – 18:00 – „Pamiątkowa pocztówka z muzeum” [warsztaty dla dzieci i dorosłych]
  .
  Mali i duzi będą mogli wykonać pamiątkową pocztówkę z Muzeum Etnograficznego z motywem „romantycznym”.
  .
• godz. 16:00 – 18:00 (ok. 17:30 przystanek w ME) – Spacer ponad oddziałami – tropem ptaków! [spacer tematyczny integracyjny dla słyszących i Głuchych z tłumaczem PJM]
  .
  Z okazji Nocy Muzeów Muzeum Narodowe we Wrocławiu zaprasza na niezwykły rodzinny spacer integracyjny z tłumaczeniem na polski język migowy. Uczestnicy spotkania będą mogli w rodzinnych zespołach rozwiązywać przygotowane w formie kart pracy zadania dotyczące ptaków. Ale to nie wszystko, wspólnie udadzą się na spacer łączący trzy oddziały Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Spacer rozpocznie się przy Pawilonie Czterech Kopuł, kolejnym przystankiem będzie Gmach Główny Muzeum Narodowego, a wyprawa zakończy się przy Muzeum Etnograficznym
  .
  Tłumaczenie: Elżbieta Resler. Prowadzenie w MNWr: Michał Pieczka. Wstęp wolny, zapisy: [email protected] lub 71 712 71 81
  .
• godz. 18:00 – „Aśka Borof. Powszednie misterium” [oprowadzanie kuratorskie po wystawie czasowej]
  .
  Prace Aśki Borof wykonane są tradycyjnymi technikami takimi jak haft, malarstwo na szkle czy wycinanka. Tematyka poruszana przez artystkę to życie ludzkie od narodzin aż do śmierci oraz przesądy, wierzenia i marzenia w świecie, w którym religia przeplata się z magią. Prace artystki odwołują się także do pierwotnego sensu sztuki – mediacji. Poprzez sztukę, obiekty wotywne artystka prosi o zdrowie dla siebie i najbliższych. Przygląda się pięknu katolickiego rytu bez uprzedzeń, a przecież najtrudniej dostrzec piękno w tym, co bliskie i codzienne. Aśka Borof niczym etnografka dokumentuje też przemijające piękno Górek Zachodnich, dzielnicy Gdańska, w której mieszka i pracuje. / Prowadzenie: Olga Budzan.
  .
• godz. 20:00 – „Rzeczy przysposobione” [oprowadzanie kuratorskie po wystawie czasowej]
  .
  Jaki jest stosunek mieszkanek i mieszkańców Wrocławia i Szczecina do przedwojennego dziedzictwa swojego miasta? Czy w ich otoczeniu znajdują przedmioty sprzed wojny? Jak do nich trafiły? Jakie miejsce zajmują w hierarchii rzeczy? Wystawa stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania. Pokazane zostały fotografie Łukasza Skąpskiego oraz przedmioty wypożyczone od osób prywatnych – mieszkanek i mieszkańców Wrocławia i Szczecina. Ważnym elementem prezentacji są fragmenty wywiadów będących rezultatem etnograficzno-artystycznego projektu, prowadzonego w latach 2019–2022 w obu miastach. / Prowadzenie: Marta Derejczyk

Muzeum Etnograficzne Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu jest jedyną placówką na Dolnym Śląsku, która specjalizuje się w etnograficznej dokumentacji regionu oraz opisie i interpretacji jego kulturowej zmienności. Liczące ponad 20 tysięcy eksponatów zbiory Muzeum obrazują skomplikowane dzieje Dolnego Śląska, w którego przeszłości spotkały się dwie tradycje: przedwojenna – miejscowa i powojenna – osób przyjezdnych. Wyjątkowy obszar, na którym w krótkim czasie i na sporej powierzchni doszło do niemal całkowitej wymiany ludności, gdzie rzeczy pozostawione spotkały się z przywiezionymi.

Eksponaty huculskie / foto: mnwr.pl

Wystawa stała „Dolnoślązacy. Pamięć, kultura, tożsamość” składa się z dwóch części. Pierwsza poświęcona jest kulturze i historii ludności, która zamieszkiwała tereny Dolnego Śląska przed 1945 r. Druga część pokazuje powojenne losy osadników, którzy przybyli tu z różnych stron.
Na ekspozycji zestawione zostały dwa wizerunki tutejszej kultury ludowej: w miarę stabilnej, choć niejednorodnej, dziewiętnastowiecznej oraz z pierwszych lat powojennych, będącej mozaiką – nakładających się na tamtą – tradycji grup osadniczych.

Z prezentowanych zabytków ilustrujących dawną dolnośląską kulturę tradycyjną wyłania się obraz wsi pozostającej w bliskich związkach z miastem, wsi, do której przenikają już liczne wytwory pochodzenia fabrycznego. Wnętrze izby, zaaranżowane jednak w sposób nie będący próbą wiernej rekonstrukcji, wypełnione jest doskonale wykonanymi zdobionymi meblami. Są to nie tylko szafa, kredens, stół, skrzynia, zydle, ale też kołyska i łoże.

Z mniejszych form odnajdziemy także pulpit do książek, łyżniki, solniczki i różnego rodzaju skrzyneczki. Ściany zdobią głównie malowane na szkle obrazy z maryjnymi wizerunkami ze śląskich miejscowości pielgrzymkowych oraz przedstawieniami popularnych na tym terenie świętych, ale zobaczyć tu możemy także oleodruki i obrazy haftowane na tekturowej kanwie.

(…)