Zmarł we Wrocławiu w 2014 roku, przyjaźnił się z Tadeuszem Borowskim i Kornelem Filipowiczem, jego „Śmieszny staruszek” grany we Wrocławskim Teatrze Lalek to majstersztyk dramaturgiczny. Tadeusz Różewicz w wersji do poczytania ukazał się nakładem wrocławskiego wydawnictwa Ossolineum, jakiś czas temu. Wiersze poety, w cyklu Biblioteki Narodowej, wstępem opatrzył Andrzej Skrendo.

„Wybór poezji” Tadeusz Różewicz, Wydawnictwo Ossolineum

Poeta urodzony w Radomsku stanowi wyzwanie dla badaczy literatury i zwykłych czytelników. Wybór poezji laureata Nagrody Literackiej Nike nie jest lekturą łatwą i przyjemną. Często ponura refleksja może przysłonić elementy humoru kryjące się w niektórych testach. Jednak trudno odmówić poecie, profetycznego talentu i umiejętności pisania między wersami o uniwersalnych prawdach. BN-ka daje szansę zmierzenia się z bogatym dorobkiem poetyckim. Uważny czytelnik może spotkać się tutaj z wierszami z tomu „Niepokój” z 1945 roku, aż po „To i owo” z 2012 roku.
Równie aktualnie brzmią dziś fragmenty z „Ocalonego” (1946)
Mam dwadzieścia cztery lata
ocalałem
prowadzony na rzeź.

jak i z „Jeszcze jeden dzień” (2012)

wstawał
ślepy dzień
bez świtu światła
zacząłem wstawać
razem z nim

czy

ciągle mnie pytają
co pan myśli o Bogu
a ja im odpowiadam
nieważne jest co jak myślę o Bogu
ale co Bóg myśli o mnie     (fragm. „Jest taki pomnik” z tomu „Szara strefa”)

Tadeusz Różewicz (1921-2014) – poeta, dramaturg, prozaik i scenarzysta. Uważany za jednego z najciekawszych kontynuatorów światowej awangardy literackiej. Za jego debiut pisarski uznaje się tom wierszy Niepokój z 1947 roku. W 1960 roku opublikował dramat Kartoteka, do dziś niedościgniony wzorzec dramaturgii otwartej, łączący elementy absurdu, groteski i parodii. Jest jednym z najczęściej tłumaczonych pisarzy polskich, jego twórczość została przełożona na około 50 języków. W 2000 roku otrzymał Nagrodę Literacką Nike za tom poetycki Matka odchodzi. Doktor honoris causa m.in. Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. W roku 2009 odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

^{oprac. Dorota Olearczyk}

Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Ossolineum.