Justyna Dąbrowska przychodzi do czytelników z bardzo interesującą propozycją, doskonałą na trudne czasy. Jej, wydane przez Agorę, rozmowy z psychoterapeutami „Zawsze jest ciąg dalszy” dają nadzieję, inspirują, mobilizują…

Psychoterapeuci żyją i pracują najdłużej. Dlaczego tak jest? Skąd czerpią nadzieję, witalność i sens życia? Co daje im napęd do pracy i miłości? Czym są „bąble radości”? W „Zawsze jest ciąg dalszy” Justyna Dąbrowska tak prowadzi rozmowy z mistrzami psychoterapii i psychoanalizy, żebyśmy usłyszeli odpowiedzi na ważne pytania.

Bogdan de Barbaro, Irena Namysłowska, Vamik Volkan, Lidia Mieścicka, Yona Teichman, Emanuel Berman, Hanna Jaworska, Wiktor Sedlak, Ora Dresner, Ryszard Praszkier i Wojciech Eichelberger dzielą się ciekawymi obserwacjami i metafory odnoszącymi się m.in. do sensowności życia.

I tak w kolejnych rozdziałach możemy przeczytać:

„Traumy objęte tajemnicą są jak trucizna, która się sączy i nas osłabia”.

„Egzamin z wygasania jest, jak mi się wydaje, tym najtrudniejszym”.

„Największy lęk w dużych grupach zarówno etnicznych, narodowych, religijnych, jak i ideologicznych wzbudza obawa przed „ zakażeniem” przez „Innego”. Jeśli ktoś ma poczucie, ze nie potrafi ochronić swojej indywidualnej tożsamości przez takim zakażeniem- zagłosuje na autorytarnego przywódcę, który będzie podsycał etniczne, narodowe, religijne i ideologiczne uczucia grupowe, wzmacniające poczucie tożsamości”.

„Kultura, w której żyjemy, bardzo promuje używanie siebie i innych. To jest kultura narcystyczna. A skąd się bierze narcyzm? […] wytwarza się jako obrona przed głodem emocjonalnym- jeżeli dziecko nie jest kochane odpowiednio do swoich niezbywalnych potrzeby samo musi zacząć siebie kochać, żeby przetrwać”.

„Przestrzegałbym dziś młodych przed zbyteczną powagą. Zachęcałbym, żeby uczyli się odpuszczać. Im poważniejszy jest problem, tym bardziej warto go zostawić i pisać haiku […]”.
„Ja się spotykam z przyjaciółmi w parku. Tworzymy grupę, habilitowanych meneli parkowych […] z małpeczkami w kieszeni”.

Słów kilka o autorce.

Justyna Dąbrowska – psychoterapeutka i wieloletnia redaktorka naczelna miesięcznika „Dziecko”. Zadebiutowała w 1989 roku na łamach „Gazecie Wyborczej”, pisząc felietony o swoich dzieciach i psychologii. Rozmowa z drugim człowiekiem to jej zawód, pasja i sposób na przekraczanie samotności. Pracuje także jako psychoterapeutka w warszawskim Laboratorium Psychoedukacji. Publikuje w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Piśmie”. Została laureatką Nagrody im. Barbary Łopieńskiej za najlepszy wywiad prasowy.

^{oprac. d.o.}

Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Agora.