30 października w siedzibie WTP, aleja Dębowa 16, odbędą się cztery bloki warsztatowe. Zapisy na zajęcia odbywają się poprzez zakup wejściówki na wybrany blok zajęć. Wejściówki do nabycia na stronie www.bilety.pantomima.wroc.pl
Warsztaty dla dzieci w wieku 4-6 wraz z opiekunami
W ramach warsztatów organizatorzy pokażą, czym jest pantomima, jak bawimy się ruchem i jak rozmawiamy bez pomocy słów.
Podczas zajęć dzieci rozwijać będą pamięć ruchową, wrażliwość, wyobraźnię, umiejętność interakcji w grupie rówieśniczej.
Aktorzy WTP wykorzystają elementarne i sprawdzone ćwiczenia ogólnorozwojowe dostosowane do wieku dzieci.
Zajęcia pomyślane są jako współpraca pomiędzy dziećmi a opiekunami.
Warto zabrać ze sobą ciepłe skarpety lub buty na zmianę.
• Grupa 1, godz. 10:00-10:45, prowadzący: Krzysztof Szczepańczyk
• Grupa 2, godz. 11:00-11:45, prowadząca: Agnieszka Dziewa
Warsztaty dla młodzieży, dorosłych i seniorów
Ruchowe eksperymenty i łączenie różnorodnych środków ekspresji są dla wrocławskiej pantomimy czymś charakterystycznym i oczywistym, dlatego organizatorzy zapraszają na zupełnie niestandardową rozgrzewkę z elementami voguingu. Zajęcia adresowane są do młodzieży i do dorosłych, a poprowadzi je Eloy Moreno Gallego.
Seniorów zapraszają na zajęcia z Izabelą Cześniewicz. W trakcie godzinnej pantomimicznej rozgrzewki uczestnicy poznają różne kolory pantomimy. Przyjrzą się temu, co aktualnie oknem i postarają się przełożyć te jesienne barwy na ruch.
• Rozgrzewka z Eloyem Moreno Gallego: 12:00-13:00
• Warsztaty dla seniorów z Izabelą Cześniewicz: 13:15-14:15
Wszelkie zapytania dotyczące warsztatów podczas Dnia Otwartego proszę kierować na maila: [email protected].
Czytajmy poezję!- chciałoby się zawołać po lekturze „Albumu rodzinnego” Tomasza Jastruna, w której pięknie opowiedziana, wierszami i fotografią, historia rodzinna Jastrunów składa się na poetycki obraz przemijania, małych radości i dużych miłości. Nie tylko przejmujący i lapidarny „Bilet” – utwór puentujący zbiór – rezonuje długo w pamięci czytelnika.
Już od 12 października miłośnicy poezji oraz twórczości Mieczysława Jastruna i Tomasza Jastruna mogą dodać do swojej listy czytelniczej kolejną pozycję obowiązkową. „Album Rodzinny. Wiersze i fotografie” to osobisty zbiór wierszy autorstwa Tomasza Jastruna oraz jego wyjątkowych rodziców – Mieczysława Jastruna i Mieczysławy Buczkówny. W książce oprócz wierszy znajdujemy archiwalne, wcześniej niepublikowane zdjęcia z rodzinnego albumu poetów.
Tegoroczna nagroda Nike przyznana Jerzemu Jarniewiczowi za tomik poezji „Mondo cane” pokazała, że wiersze nadal poruszają odbiorców swoją nieoczywistą formą oraz przekazem i stają się coraz popularniejsze wśród młodego pokolenia. Tomasz Jastrun dbając o dziedzictwo i dorobek artystyczny utalentowanych rodziców wydaje osobistą książkę, w której główne role grają poezja i fotografie dopasowane do rodzinnej historii wybitnych twórców.
„Album rodzinny. Wiersze i fotografie” Tomasz Jastrun
Wychowałem się w domu poetów. Skrzyp wiecznego pióra i stukot maszyn do pisania stały się muzyką mojego dzieciństwa. Czy wziąłem coś z poetyki rodziców? Po ojcu może pesymizm i pasję społeczną, ale też grozę przemijania. Po mamie pewnie delikatność w lirykach. Są w Albumie liczne liryki, wiersze o dzieciach, w końcu wiersze metafizyczne, pożegnania bliskich. Jak przystało na album rodzinny, w poezję zostały „wklejone” fotografie z moimi komentarzami. Niektóre zdjęcia korespondują z poezją, inne niekoniecznie, ale są częścią rodzinnej autobiografii i zdają się interesujące same w sobie. Stąd np. moje fotografie z Szymborską i z Mrożkiem – mówi Tomasz Jastrun.
Ten ceniony poeta, felietonista i prozaik, oddaje w ręce czytelników najbardziej osobiste dzieło – historię swojej rodziny opowiedzianą przy pomocy formy literackiej, z którą związana była cała trójka – wierszami, które przedstawiają nam dzieje rodziny zaplątanej w polską historię, ale i „poezję” życia.
Mówi się, że fotografie i wiersze uwieczniają ludzi i zdarzenia. Taka wieczność trwa jednak zwykle tylko chwilę, ta książka próbuje ją nieco wydłużyć. Moi rodzice jako poeci zostali zapomniani, czas jest bezwzględny także dla sztuki. Chciałem, żeby te wiersze i fotografie były świadectwem historii, tej dużej i małej, rodzinnej. I aby rozmawiały nie tylko ze sobą, ale też z czytelnikiem – dodaje autor Albumu Rodzinnego.
24 października zapraszamy na wspólne spędzenie wieczoru z Tomaszem Jastrunem, podczas którego odbędzie się specjalna projekcja zdjęć z archiwum rodzinnego. Spotkanie w Warszawie uświetni odczytywanie wierszy przez znanych i szanowanych aktorów. W trakcie wydarzenia będzie również możliwość kupienia książki w promocyjnej cenie i zdobycia autografu.
oprac. Do.
Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Czarna Owca.
Cudowny powiew wolności muzycznej improwizacji, naturalnej zabawy dźwiękiem, jego barwą, jakością, wyrazistością i subtelnością. Słuchając wchodzimy w przestrzeń dokazywania ujętą w granicach muzycznych ram jakości. Bawimy się z artystami.
Co ciekawe, wszystkie utwory na płycie nagrane są na częstotliwości strojenia instrumentów w A równym 432 Hz. Alternatywna tonacja daje nowe wrażenia słuchaczowi przyzwyczajonemu do klasycznego naciągu strun w wibracji 440 Hz. Niższe brzmienie przynosi inne doznania.
Krzysztof Pełech, Robert Horna i Leszek Możdżer na płycie „Spain” przekraczają granice wyobraźni. Trzej niezwykli muzycy penetrują nowe przestrzenie kreatywności, w których spontaniczna improwizacja równoważy się ze ściśle zorganizowaną formą, a swobodne podążanie za abstrakcyjną myślą wspierane jest solidną, muzyczną konstrukcją.
Muzycy sięgnęli po kompozycje takich sław jak m.in. Chick Corea, Astor Piazzolla, Isaac Albeniz, które zinterpretowali w autorski sposób, rozszerzając tradycję wykonawczą o własne pomysły i rozwiązania. Płyta „Spain” to radosne dążenie do wolności – próba wyrażenia własnego głosu w gąszczu schematów i ograniczeń. Artyści łamią dźwiękowe tabu, odchodzą od utartych rozwiązań i zręcznie łączą ze sobą muzyczne gatunki. Żonglują emocjami, porywając słuchacza w miejsca, których istnienia nawet nie podejrzewał – czytamy w opisie albumu.
Ich żonglerka jest doskonale wyważona i zharmonizowana. Album „Spain” Pełecha, Horny i Możdżera włożony w zabawną, ekspresyjną, okładkę, artystycznie przywodzącą na myśl dzieła Giuseppe Arcimboldiego i Rafała Chojnowskiego, dobrze się ogląda i wspaniale słucha. Odkrywcze doznania muzyczne towarzyszą słuchaczowi od pierwszej do ostatniej sekundy blisko godzinnego projektu. Kupujecie, pożyczajcie, słuchajcie i dajcie się ponieść w inny wymiar z mistrzami improwizacji i perfekcji.
Lista utworów:
1. Spain – Chick Corea (10:39)
2. Duende – Ralph Towner (7:18)
3. Innocence – Keith Jarrett (9:15)
4. Libertango – Astor Piazzolla (7:48)
5. Milonga del Angel – Astor Piazzolla (5:44)
6. Caliente – Astor Piazzolla (4:36)
7. Asturias – Isaac Albeniz (9:52)
oprac.do
Trio Balkan Strings to formacja, która zdążyła już zapaść w pamięć polskim miłośnikom muzyki gitarowej i folkowej. Serbski zespół gościł w naszym kraju już kilkakrotnie, za każdym razem wzbudzając wielki entuzjazm publiczności.
Gitarowa rodzina z Belgradu- ojciec z synami – wykonuje swoją oryginalną instrumentalną muzykę, która jest mieszanką wielu bałkańskich elementów: serbskich, macedońskich, rumuńskich, bułgarskich, greckich, łączących w sobie improwizacje jazzowe wraz z elementami klasycznymi.
Zoran Starcevic, Nikola Starcevic i Zeljko Starcevic zagrali w sali restauracyjnej Starego Klasztoru. Ich sceniczną specjalnością jest mistrzowskie wykonywanie utworów na jednej gitarze. Publiczność październikowego koncertu była zachwycona umiejętnościami biegłych w sztuce gitarowej artystów.
oprac. do
foto: jo i do
Teatr Muzyczny Capitol ogłasza nabór scenariuszy do Konkursu Off na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Na zwycięzców czekają statuetki Tukanów i 10 tysięcy złotych nagrody. 43. Przegląd Piosenki Aktorskiej odbędzie się w dniach 24 marca – 2 kwietnia 2023.
O co chodzi w Konkursie Off?
Konkurs Off na PPA odbędzie się już po raz siedemnasty. Co roku, w trakcie festiwalu, prezentowanych jest około 10 eksperymentalnych, proponujących nową wizję piosenki, nowatorskich w formie małych spektakli muzycznych.
Konkurs składa się z dwóch etapów: w pierwszym oceniane są nadesłane scenariusze, w drugim – gotowe spektakle.
Do listopada 2022, trwa pierwszy etap. Spośród przysłanych propozycji wybrane zostaną do realizacji najciekawsze, a ich twórcy otrzymają wsparcie organizacyjne i finansowe (do 12 tysięcy złotych).
W marcu 2023, w drugim etapie, podczas festiwalu, publiczność i jury oglądnie gotowe spektakle i nagrodzi wybrane przedstawienia. Werdykt ogłoszony będzie podczas Koncertu Finałowego PPA.
Nagrody
W pierwszym etapie nagrodą jest zakwalifikowanie scenariusza do realizacji oraz pomoc finansowa i organizacyjna w produkcji spektaklu.
W drugim etapie główną nagrodą jest Tukan Off i 10 tysięcy złotych. Jest też Tukan Publiczności Off – nagroda widzów PPA.
Jak wysłać zgłoszenie?
Na scenariusze i wypełnione formularze zgłoszeniowe organizatorzy czekają do dnia 17 listopada 2022 r. do godz. 12:00.
Można je dostarczyć:
• osobiście albo pocztą na adres: Teatr Muzyczny Capitol, ul. Piłsudskiego 67, 50-019 Wrocław
• mailem na adres: [email protected]
w każdym przypadku z dopiskiem „Nurt OFF 43. PPA”
Regulamin konkursu i wszystkie niezbędne formularze można znaleźć na stronie ppa.teatr-capitol.pl.
mat. pras.
Artystka wykonała kompozycje ze swojego ostatniego albumu, którego tytuł nawiązuje do nazwy miasta w Mali na rzeką Niger „Timbuktu”. Wrocławska publiczność usłyszała porywające kompozycje nawiązujące do tradycyjnej muzyki tego regionu.
Oumou Sangaré wraz z towarzyszącymi jej tancerkami zagrzewającymi do wspólnej zabawy, stworzyła prawdziwie gorącą taneczną atmosferę. I jak to zwykle bywa na koncertach tak barwnych artystów, nie obyło się bez interakcji z publicznością. Cała sala włączyła się do wspólnego śpiewu, a rytmiczny, wpadający w ucho utwór YALA idealnie się do tego nadawał.
W niedzielny wieczór w sali Głównej Narodowego Forum Muzyki niepodzielnie królowała więc muzyka świata i afrykańskie taneczne rytmy. Oumou Sangaré zakończyła koncert piosenką- protestem przeciwko wojnie.
Warto nadmienić, że artystka czynnie działa na rzecz porozumienia między narodami a także służenia pokojowi oraz współpracy międzynarodowej.
Strona wizualna wydarzenia także była godna podziwu. Przepiękne, oszałamiająco kolorowe suknie i stroje w tradycyjnym afrykańskim stylu, piękna gra świateł nie pozostawiły złudzeń, że koncert Oumou Sangare w NFM to było prawdziwe muzyczne święto.
Wielkie brawa dla Artystów.
Wrocław, 2022.10.16
Narodowe Forum Muzyki
tekst: Krystyna Kubacka-Góral
zdjęcie: Joanna Stoga, Archiwum NFM
Kolaż to znana już w starożytnych Chinach metoda wycinania i łączenia różnych materiałów. Spopularyzowana na początku XX w. za sprawą takich kierunków w sztuce jak kubizm, dadaizm, czy surrealizm, jest obecnie pełnoprawną formą artystycznej wypowiedzi, która znajduje uznanie wśród kolejnych pokoleń artystów. Aktualna wystawa ma na celu przybliżenie sztuki kolażu, a zwłaszcza ukazanie jego fenomenu, jako zjawiska stale obecnego we współczesnej kulturze. W swoim założeniu pokazuje 150-letnią ewolucję tej techniki na tle głównych nurtów i kierunków w sztuce, począwszy od XIX-wiecznych kompozycji pochodzących z Chin, nawiązujących do miejsca jej narodzin, poprzez prace należące do awangardy XX w., aż po najnowsze realizacje młodych twórców.
Ekspozycja jest kuratorskim projektem Anny Chmielarz, do którego przygotowania trwały dwa lata. Wystawa prezentuje w głównej mierze dzieła polskich artystów, choć nie zabraknie również zagranicznych akcentów. Zobaczymy prace Roberta Rauschenberga, Maxa Ernsta czy Kurta Schwittersa, zaliczanych do najważniejszych artystów tego medium, w tym najcenniejszy kolaż znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu autorstwa Kurta Schwittersa – niewielkich rozmiarów obiekt z 1921 r., zatytułowany Merzzeichnung 225, będący najprawdopodobniej darem samego artysty dla Ericha Wiesego – dyrektora przedwojennego muzeum we Wrocławiu.
Najliczniejszą reprezentację stanowi sztuka 2. poł. XX w., wśród której zobaczymy kolaże mistrzów tego gatunku, czyli Tadeusza Kantora, Władysława Hasiora, Mieczysława Bermana, Mariana Warzechy czy Adama Marczyńskiego. Z kolei bogatą wrocławską tradycję kolażu reprezentują kompozycje: Krzesławy Maliszewskiej-Mazurkiewicz, Alfonsa Mazurkiewicza, Jerzego Rosołowicza, Jolanty Nitki-Nikt, Urszuli Śliz, Lecha Twardowskiego, Andrzeja Dudka-Dürera czy Grupy Luxus. Wśród prezentowanych dzieł znajdą się również perełki, o istnieniu których mało kto wiedział, jak kolaż Andrzeja Wróblewskiego, Magdaleny Abakanowicz czy Jana Lebensteina. Warte uwagi są również prace mniej znane szerszej publiczności – podejmujące dialog z malarstwem starych mistrzów kolaże Jiříego Kolářa czy zabarwione osobistym akcentem kolaże Stefana Themersona i Wisławy Szymborskiej.
Ekspozycja w sumie skupia prawie 130 prac ponad 60 artystów i stanowi jedyną w swoim rodzaju tak obszerną w Polsce prezentację dotychczasowych dokonań artystycznych na gruncie tego medium. Wielowymiarowo ukazuje całe spektrum tego gatunku, jego różnorodność – od prac na papierze po przestrzenne asamblaże i formy multimedialne. To właśnie pokazanie różnorodności form, użytych materiałów i rozwiązań artystycznych, postawiła sobie za cel Anna Chmielarz, która jednocześnie wyjaśnia, że „obiekty choć wykonane z różnych materiałów, łączy ta sama filozofia, sztuka dialogu z tradycją i dziełami innych twórców oraz niełatwa umiejętność opowiadania wieloznacznych, wielowarstwowych historii”. Fenomenu kolażu należy bowiem szukać w „filozofii łączenia, nawarstwiania i rozwarstwiania” – jak mówi kuratorka – w umiejętności łączenia przypadkowych elementów oraz nadawania im nowych znaczeń. Jednocześnie kolaż jak żadna inna technika stwarza nieograniczone możliwości swobody wypowiedzi. Jest przejawem nieskrępowanej wolności twórczej, nierzadko ukrytej pod postacią przewrotnej metafory, opartej na ciętej i zaskakującej puencie, niekiedy ironicznej czy absurdalnej.
Wystawa Anny Chmielarz to projekt wyjątkowy – spójny i przemyślany w każdym szczególe, konsekwentnie budujący wielowątkową narrację o „sile wyobraźni, pamięci, historii i o tym, że możliwe jest sklejanie bardzo różnych światów”. Jest niczym zmyślny i wyborny kolaż – nie uwodzi widza nadmierną wizualnością, tanim efektem i blichtrem lecz wymaga pewnego wysiłku w rozszyfrowaniu sensów i znaczeń ukrytych pod palimpsestowymi warstwami kleju, za którymi stoi za każdym razem jednostkowa historia. Bo „klejone światy” to nie tylko piękna opowieść z pogranicza historii sztuki kolażu, ale przede wszystkim o nas samych.
tekst i foto: Barbara Haręża
Wszelkiego rodzaju poradniki wylewają się ostatnio z półek księgarskich. Jedne nawołują do minimalizmu, inne do dania nura w naturę, przekonują do trenowania wolności od stresu, starają się odpowiedzieć na pytania co mi dolega itp. Jedne są interesujące inne tylko dobre lub powtarzalne. Dziewiętnastego października na rynek wydawniczy trafi najnowsza książka dr Matthiasa Marquardta „Jak poradzić sobie z wyczerpaniem i wypaleniem”. Ten poradnik zasługuje na szczególną uwagę. Nie dość, że czyta się go z dużym zainteresowaniem to jeszcze jego autor w przystępny sposób poddaje analizie procesy fizjologiczne i psychiczne, którym – chcąc nie chcąc – podlegamy.
Przemęczenie, emocjonalne wyczerpanie, obniżona samoocena. To tylko niektóre z objawów wypalenia zawodowego. W dzisiejszych czasach jest to zjawisko na tyle powszechne, że oficjalnie uznano je za chorobę. Jak zadbać o swoje zdrowie i poczucie komfortu? Jak czuć się dobrze w pracy i w życiu? Odpowiedzi na te i wiele innym pytań znajdujemy w najnowszej książce dr Matthiasa Marquardta „Jak poradzić sobie z wyczerpaniem i wypaleniem”. Autor dokładnej analizie poddaje niedobory witamin z grupy B. Szczegółowo opisuje objawy niedoboru żelaza i niedotlenienia. Podaje różne sposoby radzenia sobie z uciążliwymi dolegliwościami.
Minęło pół wieku od odkrycia zjawiska zwanego wypaleniem zawodowym. Jednak syndrom ten zaczęto badać naukowo dopiero w latach 70., definiując go jako reakcję na nadmierny stres i przeciążenie różnymi bodźcami, zarówno zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi. Ich źródłem są m.in środki masowego przekazu, nieustanne porównywanie się do innych, brak czasu, dążenie do sukcesu i bogacenia się.
Wykryto ponad 130 symptomów tej choroby: od pozornie nieszkodliwych, jak zły humor czy rozdrażnienie, po depresję i próby samobójcze. Obecnie wyróżnia się trzy najważniejsze z tych objawów:
– emocjonalne wyczerpanie, polegające na uczuciu pustki i odpływu sił, wywołane nadmiernymi wymaganiami psychologicznymi i emocjonalnymi,
– depersonalizacja, czyli: poczucie bezosobowości, cyniczne patrzenie na innych ludzi, stopniowe obniżanie empatii wobec innych,
– obniżenie samooceny, to znaczy: poczucie znikomości własnych dokonań, marnowania czasu i wysiłku, tak w pracy zawodowej, jak i w sferze prywatnej.
Co z tym wszystkim zrobić? A zwłaszcza: jak reagować, kiedy zauważymy u siebie wymienione wyżej symptomy? Autor książki „Jak poradzić sobie z wyczerpaniem i wypaleniem” podaje strategię radzenia sobie z syndromem wypalenia.
Dr Matthias Marquardt – lekarz internista i propagator sportu jako głównego czynnika zapobiegającego chorobom. Specjalizuje się w medycynie sportowej. Jest autorem licznych publikacji: jego wydany niedawno poradnik dotyczący joggingu stał się bestsellerem, a sam autor nazywany jest „papieżem biegania”.
oprac.do
Tekst powstał dzięki uprzejmości Wydawnictwa Muza.
